THE NEVERENDING STORY Live in Concert - relacja z koncertu
10. Festiwal Muzyki Filmowej w Krakowie (18 maja 2017 r.)Tradycja pokazów filmowych z muzyką na żywo, choć nie rozpoczęła się w Krakowie, od początku wyróżniała krakowski Festiwal Muzyki Filmowej na tle podobnych wydarzeń kulturalnych na całym świecie. Można wręcz powiedzieć, że popularność, jaką za sprawą FMF-u te pokazy zaczęły się cieszyć w naszym kraju, i nieporównywalne z niczym doznania estetyczne i emocjonalne, które oferowały, zainicjowały nową modę, której efektem jest wzrastająca z miesiąca na miesiąc lista tytułów, które już zostały u nas zaprezentowane lub wkrótce będą.
Tym bardziej należy docenić inicjatywy, które stawiają Festiwal Muzyki Filmowej w awangardzie tej formy sztuki i rozrywki w jednym. Z okazji 10. Jubileuszu organizatorzy przygotowali aż 2 projekcje z muzyką na żywo -
Titanic Jamesa Camerona z niezapomnianą ścieżką dźwiękową nieodżałowanego Jamesa Hornera oraz
Niekończącą się opowieść z kompozycjami niemieckiego weterana muzycznej sceny jazzowej - Klausa Doldingera. To właśnie pokaz tego drugiego filmu, wyprodukowanej w RFN baśni w reżyserii Wolfganga Petersena, uświetnił wieczór drugiego dnia Festiwalu.
Historia młodego Bastiana, który za sprawą przypadkowo odkrytej książki ucieka przed przykrą rzeczywistością w porywający świat Fantazji, oraz literackiego bohatera tej opowieści - dzielnego Atreyu - została w Krakowie zaprezentowana po raz pierwszy w odrestaurowanej cyfrowo wersji z kompletną symfoniczną ścieżką dźwiękową Klausa Doldingera, która w amerykańskiej wersji filmu, przemontowanej na tamtejszy rynek, została częściowo zastąpiona przez elektroniczną muzykę Giorgio Morodera i okraszona kiczowatą, choć niezwykle popularną piosenką w wykonaniu Limahla.
Jak przyznał z nieukrywanym wzruszeniem obecny na Festiwalu ponad 80-letni Doldinger, czwartkowy seans był pierwszą w jego życiu okazją, aby usłyszeć stworzoną przez siebie ścieżkę dźwiękową w całości na żywo. A było czego posłuchać! Muzyka w wykonaniu połączonych sił prowadzonej przez Christiana Schumanna orkiestry Sinfonietta Cracovia oraz chóru Cracow Singers zachwyciła krakowską publiczność swoim rozmachem i bogactwem tematów, ale wisienką na torcie okazały się jazzujące wersje dwóch najważniejszych motywów muzycznych, które kompozytor - utalentowany saksofonista - osobiście zaprezentował podczas napisów końcowych (oczywiście zamiast nieobecnej w tej wersji piosenki).
Dla mnie to również był pierwszy raz, gdyż nigdy wcześniej ani nie widziałem tego filmu, ani nie słuchałem pochodzącej z niego ścieżki dźwiękowej. O ile dzieło Petersena obejrzałem z autentyczną przyjemnością, tak muzyka zrobiła na mnie piorunujące wrażenie. Bez skrępowania można postawić ją w jednym szeregu z topowymi hollywoodzkimi pozycjami z gatunku fantasy i doprawdy w głowie nie mieści się, że ktoś w ogóle chciał ją z tego filmu wycinać. Perfekcyjne wykonanie i zgranie orkiestry z obrazem przełożyły się na porywające widowisko dla młodszych i starszych, stanowiące kolejny mocny punkt w portfolio Festiwalu. Pozostaje tylko mieć nadzieję, że nie było to jednorazowy pokaz tego filmu w Polsce. Jeżeli nadarzy się kolejna okazja, warto skorzystać z niej i zabrać na
Niekończącą się opowieść swoje dzieci lub też samemu powrócić do czasów dzieciństwa, dając się jednocześnie oczarować magicznej muzyce Klausa Doldingera. Gorąco polecam!
Tekst:
Krzysztof Ruszkowski
