Dlaczego Horner...

Heh...J widzę łukasz, że postanowiłeś się zabawić w małego mentora ale zapewniam Cię, że tym artykułem nie zdołasz udowodnić fanom Hornera, że jego muzyka traci na kopiach i że kompozytorowi to nie wychodzi na zdrowie. Możesz jedynie pogłębić przepaść pomiędzy Jego fanami a przeciwnikami i chyba ci się to uda...życzę powodzenia;) Muzyka tego magicznego gościa działa na nas jak narkotyk albo nikotyna w papierosie. Za każdym „zaciągnięciem się” coraz głębiej się zanurzasz w tej kopalni złota.I to nie tylko moje zdanie. Znam innych którzy również zaczynali od Hornera i później robili wszystko aby zdobyć jak najwięcej jego ścieżek. Już twoja chęć udzielenia odpowiedzi na pytanie: „Dlaczego James Horner jest tak popularny wśród fanów muzyki filmowej i dlaczego to właśnie od jego twórczości wielu fanów rozpoczyna swoją przygodę z muzyką filmową?” wydaje się być śmieszna. Jeśli nie jesteś wielkim fanem Hornera to nigdy nie zrozumiesz dlaczego tak naprawdę kochamy jego twórczość i nie zwracamy uwagi na powtórki. A fanatyczne uwielbienie jego kompozycji wynika ze specyficznego stylu jakim posługuje się James. Przecież kiedy pierwszy raz usłyszałem muzykę do Titanika to nie znałem wcześniejszych prac Hornera a i tak zaraz zanurzyłem się w jego partyturach. Wcześniej słyszałem wiele muzyki w filmie i nawet jeśli była ona bardzo dobrze zrobiona to nie zwracałem na nią większej uwagi. Dopiero po Titaniku zacząłem się interesować soundtrackami. Wydaje mi się więc, że fanem Hornera trzeba się po prostu urodzić i nie można go trochę lubić bo zawsze będzie się go krytykować. „Jamesa Hornera albo się kocha albo się nienawidzi” i coraz częściej przyzwyczajam się do tej myśli. Twierdzisz, że to właśnie zapożyczenia przysparzają Hornerowi takiej ilości fanów jaką ma obecnie. Hehe..to raczej śmieszne...;) Wy jesteście najlepszym tego przykładem, jesteście największymi fanami tego artysty właśnie przez te powtórki (widać to w słowach krytyki). Jeśli w twórczości Hornera nie poczujesz tego „czegośâ€ czym on nas tak zwabia to nigdy nie będziesz tak naprawdę kochał jego odlotowej muzy. I to nie jest prawda, że powtórki nas tak przyciągają. Ja czasem też mam trochę dość tych kopii ale właśnie to „Cośâ€ w jego kompozycjach rekompensuje całą wadę. Wasz problem polega na tym, że kiedy słuchacie Hornera to od razu wychodzicie z założenia że znajdują się powtórki i nie traktujecie soundtracku jako całość tylko szukacie gdzie On tu znowu się powtórzył. Już mówiłem wcześniej, że nikt nikogo nie zmusza do słuchania patytur Hornera i nie będziecie się musieli denerwować. Spróbujcie chociaż raz w komentarzu pod jakąś recenzją płyty Jamesa nie skrytykować jego powtórek to tak naprawdę nie będziecie wiedzieć za co by go jeszcze totalnie zjechać. Ostatnia płyta „The Four Feathers” zawiera temat, który nie pociąga za sobą żadnych śladów przeszłości i jakoś oceniam tę płytę bardzo wysoko i co ty na to Panie R?? Nie ma tu powtórek a inni fani Hornera również bardzo się zachwycają tym soundtrackiem. No cóż, to już chyba tak będzie z nami fanami muzyki Jamesa, że nikt nas tak do końca nigdy nie zrozumie. Wy nie zrozumiecie co my czujemy kiedy słyszymy takie piękne i porywające partytury, jak w naszych oczach wygląda wtedy cały świat, czemu tak szybko zapominamy o rzeczywistości. Horner ma swoich fanów, którzy już jak się rodzą to gdzieś mają zakodowaną informację, że w przyszłości będą biegać po sklepach za płytami tego Boga!!!!!!!!!!!!!!! Dzięki niemu mam dwa światy ten zwykły szary i ten abstrakcyjny, tęczowy i nie do opisania. I NIDGY Z NIEGO NIE ZREZYGNUJE NIGDYYY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1 CHOÆBYM MIAł SPłONąĂ† NA STOSIE..............!

Sam zaczynalem od Hornera, i od wspomnianego Titanica. Wystarczylo jedno przesluchanie i siedzialem w tym po same uszy. Euforii nie bylo granic. Zaczalem szukac plytek HOrnera wszedzie, ostatnie pieniadze wydawalem na jego soundtracki. Teraz moj zapal przygasl, bo odkrywam innych wspanialych kompozytorow. Jednak nadal lubie Hornera i wcale nie zgodze sie ze zdaniem ze albo sie go kocha albo nienawidzi. Jedne sciezki uwielbia inne troche mniej, zadnej nie nienawidze. W kazdej znajduje cos dla siebie i to jest chyba tajemnica jego sukcesu. Przyciaga fanow prostota, a jednoczesnie pieknem swoich kompozycji. A co do powtorek: ostatnia plyta pokazala, ze Hornera stac na oryginalnosc. Miejmy nadzieje, ze kolejne soundtracki to potwierdza.

Panowie, spokojnie (biedny Remiś ;-) przecież chłopak chciał tyko odpowiedzieć na pytanie, na które tak naprawdę nie ma jedynie słusznej odpowiedzi! To jest jego zdanie (które zresztą podzielam), wiadomo że fani Hornera (widoczni wyraźnie powyżej ;-))) nigdy się z tym nie zgodzą. Ja osobiście nie trawię tego kompozytora, ale jestem pewien, że gdyby rozważania rozgrywałyby się wokół osoby Williamsa, to też bym się zdenerwował, ale prawda jest taka, że każdy kompozytor się powtarza! Marcinie spokojnie â€? że chciało ci się tyle tekstu napisać!!! ;-))

...Rafał hehe...nawet nie wiesz do czego ja jestem zdolny jeśli chodzi o Hornera ;)) Będę Go bronił zawsze i wszędzie nawet jeśli cały tłum przeciwników zleje się w jedną wielką kulę śniegową i natrze na mnie ;)

Fanatykiem Hornera byłem jakieś trzy lata temu, teraz jest jednym z wielu, którego lubię. Słucham innych i też się zachwycam, więc chyba nie jest ze mną tak źle ;-).

..Boże!!! Ja też słucham innych, kiedyś byłem fanatykiem Hansa Zimmera ale stwierdziłem, że Horner jest lepszy. Lubie też niektóre partytury Williamsa. Goldsmitha i innych fajnych kompozytorów. Mimo wszystko Hornuś rządzi...:))

hehe.....peace

HEHEHE, absolutnie zgadzam sie z krytykiem ;-))))))

No, Panowie, uważajcie bo dyskusja schodzi na psy, a to jest najlepsza strona o muzyce symfonicznej, a nie o dicso polo! Tak jak napisał Pablo â€? używajcie argumentów a nie sloganów spod budki z piwem. Ja tez lubię Hornera, ale fanatykiem nie jestem jak niektórzy wywnioskowali z recenzji Perfect Storm. Natomiast gdy w czołówce filmu widzę nazwisko Jerry Goldsmith, cały zamieram. Cóż.... nie potrafię do końca tego wyjaśnić i nawet nie próbuję. Tak naprawdę wszystkie tego typu dyskusje służą tylko dobrej zabawie, bo muzyki nie da się ująć w żadne prawidła. Jak już pisałem, muzyka to nie matematyka, a jak koś się już uprze, to i tak zobaczy że każdemu wyszedł inny wynik... :-)

Tak naprawdę każdy kompozytor po kilku latach sam się powiela, a to jest chyba normalne (Ja wolę Goldsmitha).

Każdy ma swojego ulubionego kompozytora. Ja uważam że do tematu "muzyka filmowa" trzeba podchodzić nieco inaczej. Praktycznie każdy kompozytor muzyki filmowej na świecie ma jakąś swoją "perełkę" i z tej perełki jest znany. Ja słucham tych soundtracków w których muzyka mnie zachwyciła i nie patrzę wcale czy kompozytor to np. Jerry Goldsmith czy jakiś pan Stefan Burak. Nazwisko nie jest ważne. Bo jeśli partytura jest ekstra to czego chcieć więcej. Oczywiście po nazwisku kompozytora możemy spodziewać się jakiego typu będzie muzyka ale i to nie jest regułą. Chciałbym tu też wyrazić swoje niezadowolenie (proponuję oddzielny temat na ten temat). Dlaczego tak wszyscy zachwycają się Johnem Williamsem. Owszem stworzył genialne "Star Warsy" i "Indiana Jones" ale to wszystko. On od lat powiela stare swoje schematy. Od ponad 15 lat nie wymyślił nic ciekawego co zapamiętane by zostało przez świat. John Williams to tylko "Star Wars" i "Indiana Jones" i tak pozostanie (według mnie). Nie chcę tu nikogo obrażać (każdy ma swoje zdanie). Prosiłbym też o Wasze komentarze. Jest wielu kompozytorów którzy film po filmie są coraz lepsi a Williams co robi? Ciągle te same schematy... Nie można uważać kompozytora za Mistrza tylko po dwóch jego partyturach.... Proszę o Wasze komentarze.

Chciałbym uzupełnić i poprawić mój komentarz dotyczący twórczości Johna Williamsa. Cofam to co napisałem Ze od 15 lat nie stworzył nic ciekawego. ?le to sformułowałem. Chodziło mi o to że Williams zawsze komponuje bardzo dobre lub genialne kompozycje tytułowe do filmu a reszta soundtracka juz tak nie powala.

Wiecie dlaczego Williams pisze takie wspaniałe partytury? - Bo grzebie Hornerowi w śmietniku jak ten wyrzuci jakąś kompozycję, która mu się nie spodoba. Wtedy tacy panowie jak Williams już czekają przy kubłach. Horner Rulez!!!

A i tak największym kompozytorem świata wogóle jest (niestety już nieżyjący) Alfred Newman - na swoim koncie miał 9 oskarów. Na rdugim miejscu jest John Williams (5 oskarów na ponad 40 nominacji). Na trzecim miejscu jest John Barry - na tylko sześć nominacji zdobył aż 4 (!) oskary. Średnia jakby nie licząc wypada na korzyść Barryego. Hornerowi daleko do tych 2 kompozytorów. Chociaż jego Breaveheart i Willow to majstersztyki :))

ehh...twierdzenie, że Hornerowi daleko do tych panów jest niedorzeczne. Horner jest obecnie najpopularniejszym kompozytorem w Hollywood. Williams jest stary, swoje przeżył i pokazał choć i tak nie wybacze mu tych nominacji :P

skąd wiesz, może jeżdżę na wózku?

Sprostowanie - John Barry dostał 5 Oscarów a nie 4 jak napisał Adam.

Tak Damian - rzeczywiście masz rację. Zapomniałem o tym piątym - ale to jest tylko za piosenkę chyba, no nie ? :)) A pozostałe 4 to za scory...

Dla mnie spór o to, który kompozytor jest lepszy jest troszkę pozbawiony sensu. Każdy twórca ma swój styl, który można lubić lub nie. I trudno przekonywać fanów lub przeciwników jakiegoś kompozytora o słuszności swoich poglądów. Chyba się nie uda :) Co potwierdza dyskusja. Do Hornera sentyment mi pozostał bo to od Titanica zaczeła się moja przygoda z muzyką filmową. Ale faktycznie muszę przyznać, że Horner często zapożycza ze swojej wcześniejszej twórczości. Ale, nawiązując do pewnego filmu, ja lubię muzykę, którą już gdzieś słyszałem ;) Pozdrawiam

Sam również zaczołem przygode z muzą filmową od Hornera ... ale nie od "Titanica" jak kilku przedmówców, a w 1995 roku od "Caspera". Kurde to już 10 lat.