Kompozytor o tak egzotycznym imieniu i nazwisku pochodzi z równie egzotycznego miejsca - z Japonii. Urodził się 17. stycznia 1952 roku w Tokio. Swoją edukację muzyczną rozpoczął już w wieku jedenastu lat na uniwersytecie Tokio National University Of Fine Arts And Music. Studiował tam pod kierunkiem profesora Taminosume Matsumoto kompozycję muzyczną. Uzyskał stopień Bachelor of Arts (stopień bakałarza - odpowiednik licencjata) w zakresie kompozycji a później tytuł Master of Arts również z kompozycji, jednakże ze szczególnym uwzględnieniem muzyki elektronicznej i etnicznej.
Początek działalności muzycznej Sakamoto to końcówka lat `70 ubiegłego wieku: od 1977 roku pracował w wielu różnych wcieleniach: jako kompozytor, aranżer, muzyk studyjny z najbardziej znanymi i popularnymi grupami rockowymi, jazzowymi ale i klasycznymi z Japonii. W 1978 roku wydał swój pierwszy album solowy i utworzył grupę Yellow Magic Orchestra wespół z Haruomi Hosono i Yukihiro Takahashi. YMO wkrótce osiągnęła szczyty popularności i zaczęła być szeroko znana - jako zespół z Japonii - na całym świecie. Jej albumy sprzedawały się w milionach egzemplarzy. Wydała jedenaście albumów w ciągu pięciu lat. Razem z inną formacją tamtych czasów - Kraftwerk - stworzyła nowy gatunek - "technopop". W ciągu kilku lat Ryuichi Sakamoto stał się uznanym producentem, aranżerem i muzykiem.

Nowy etap jego twórczości to rok 1983 i score do filmu Nagisy Oshimy: "Merry Christmas, Mr. Lawrence". Była to jego pierwsza kompozycja filmowa - całkowicie oparta na surowym brzmieniu syntezatorów. Rdzeń soundtracku stanowi piękna i prosta orientalna melodia, która zawiera w sobie etniczne elementy muzyki japońskiej. Sakamoto otrzymał za swój wysiłek prestiżową nagrodę "Anthony Asquith" BAFTA - Brytyjskiej Akademii Sztuki Telewizyjnej i Filmowej. Od tego czasu też odstąpił od YMO i poświęcił się całkowicie karierze solowej. Temat z "Merry Christmas, Mr. Lawrence" posłużył później za muzykę do piosenki "Forbidden colours", którą zaśpiewał David Sylvian i która znalazła się na wydanym w 1999 przez Sony Classical roku wspaniałym albumie "Cinemage", stanowiącym podsumowanie dotychczasowych dokonań utalentowanego Japończyka.
Rok 1987 to - można zaryzykować stwierdzenie - najjaśniejszy okres w twórczości Sakamoto. Dzięki propozycji skomponowania muzyki do filmu Bernardo Bertolucciego - "Ostatni cesarz" - i udanej współpracy z reżyserem a także współkompozytorami - Cong Su i Davidem Byrnem - został wyróżniony Oscarem `87, Grammy `87 i Golden Globe `87 oraz nagrodą Los Angeles Film Critics Association i nominacją do BAFTY. Ta epicka kompozycja, łącząca w sobie elementy muzyki kultury wschodu i zachodu wpisała się już na stałe w kanon klasycznej muzyki filmowej.

Znajomość z Bernardo Bertoluccim przyniosła jeszcze dwa wspaniałe score`y, które wyszły spod pióra Sakamoto: "The Sheltering Sky"("Pod osłoną nieba") z 1990 roku i "Little Buddha"("Mały Budda") z 1993 roku. Ten pierwszy zresztą został doceniony i nagrodzony Grammy `90.

Sakamoto współpracuje ze znanymi i dobrymi reżyserami - obok Bernardo Bertolucciego może pochwalić się stworzeniem muzyki do filmów Pedro Almodovara ("High Heels"), Olivera Stone`a ("Wild Palms") i Briana de Palmy ("Snake eyes" i najnowszy - "Femme fatale", w którym nawiązuje do "Bolero" Maurice`a Ravela ) a także Petera Kosminsky`ego ("Wuthering heights"). Oprócz tego Ryuichi Sakamoto tworzy kompozycje do filmów dokumentalnych i obrazów kina niezależnego.

Nie tylko jednak na ilustrowaniu filmów kończą się ambicje Ryuichi Sakamoto. Z ciekawszych dokonań należy wymienić chociażby partyturę skomponowaną na otwarcie igrzysk olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku czy wspaniały album "BTTB"(Back To The Basics), na który składa się szesnaście kompozycji wyłącznie na fortepian. Sakamoto odwołuje się w nim do klasycznych kompozytorów takich, jak Maurice Ravel, Erik Satie czy Claude Debussy. Odkrywa przed słuchaczami prawdziwe możliwości najbardziej romantycznego instrumentu, jakim jest fortepian. Zresztą takie było zamierzenie Ryuichi Sakamoto, który tym albumem ukazał swoje dwa oblicza: świetnego kompozytora ale i pianisty, zaskakującego swoją fantastyczną techniką(zwłaszcza w "Tong Poo"). Pierwszy utwór, zatytułowany "Energy flow" zawojował szczyty list przebojów w Japonii w 1999 roku, czyli w roku premiery albumu. Innym, równie ciekawym dokonaniem ostatnich lat jest "Casa": album-wspomnienie, poświęcony muzyce Antonio Carlosa Jobima - twórcy wspaniałych kompozycji bossa novy, na którym Sakamoto - tak jak na BTTB - zasiada za fortepianem.

Ryuichi Sakamoto to synonim ciągłych zmian. Eksperymentowanie z różnymi stylami i łączenie niekonwencjonalnych instrumentów to jedno czego można być pewnym w jego przypadku. Jak na prawdziwego artystę przystało - muzyka, choć pozostaje jego największą namiętnością - Sakamoto próbuje również swych sił jako: aktor( wystąpił w głównej roli - bezwzględnego komendanta japońskiego obozu jeńców wojennych z czasów drugiej wojny światowej w "Merry Christmas, Mr. Lawrence" obok Davida Bowie, w "Ostatnim cesarzu" Bernardo Bertolucciego, teledysku "Rain" Madonny i "New Rose Hotel" Abla Ferrary), model, fotomodel oraz DJ.

Wartością, jaką Sakamoto wnosi do muzyki jest jej nieodparte piękno, jak ma to miejsce w przypadku jego klasycznych kompozycji filmowych ale i przełamywanie barier, czego dowodem są eksperymentalne albumy, takie jak np. "Discord". Jedno jest pewne - jak napisał Billboard : jego muzyka(filmowa) jest tworzona przede wszystkim jako ilustracja obrazu, ale może istnieć i poza nim - samodzielnie, bez jakiegokolwiek połączenia i brzmi równie dobrze. To wielki komplement dla kompozytora a zarazem znak dla słuchacza, jaką muzykę tworzy ten nietypowy, niezależny, wymykający się wszelkim próbom zaklasyfikowania artysta. Sam przecież powiedział: "To całościowe spojrzenie na różne kultury jest częścią mojej natury. Chcę zacierać granice, likwidować podziały pomiędzy gatunkami, kategoriami czy kulturami. Pomimo tego, że one istnieją - zawsze próbuję łączyć różne pomysły. To jest wyzwanie, które mnie ekscytuje."

Wybrana filmografia:

1983 - Merry Christmas, Mr. Lawrence
1987 - Ostatni Cesarz (The Last Emperor)
1990 - The Handmaid`s Tale
1990 - Pod Osłoną Nieba (The Sheltering Sky)
1991 - Tacones Lejanos (High Heels)
1992 - Emily Bronte`s Wuthering Heights (Wuthering Heights)
1993 - Mały Budda (Little Buddha)
1993 - Wild Palms
1995 - Wings Of Honneamise : Royal Space Force