Leszek Możdżer (właściwie Lesław Możdżer, urodzony 23 marca 1971 roku w Gdańsku) - jeden z najwybitniejszych polskich muzyków jazzowych, pianista światowej klasy, odważny eksplorator, aranżer, oryginalny twórca posiadający własny język muzyczny, twórca muzyki klasycznej, jazzowej, teatralnej i filmowej.

Naukę gry na fortepianie rozpoczął w piątym roku życia i przeszedłszy wszystkie szczeble edukacji uzyskał dyplom gdańskiej Akademii Muzycznej w 1996 roku. Jazzem zainteresował się w klasie maturalnej, zdobywał ostrogi w zespole klarnecisty Emila Kowalskiego, a pierwszą próbę z zespołem Miłość odbył na swoje 20 urodziny.W roku 1993 otrzymał wyróżnienie indywidualne na Jazz Juniors i była to pierwsza kropla deszczu nagród, jakie na niego spadły. Rok później zajął I miejsce w Międzynarodowym Konkursie Improwizacji Jazzowej w Katowicach. Od tamtego czasu zwyciężał dziesięciokrotnie we wszystkich kolejnych ankietach czytelników "Jazz Forum" w kategorii fortepianu, dwa razy został uznany Muzykiem Roku (1995-96), w tej samej roli otrzymał nagrodę Fryderyka (1998).

Przez sześć lat (1991-97) był członkiem Miłości - najważniejszego jazzowego (i yassowego) zespołu lat 90, z którym nagrał sześć płyt, w tym dwie z Lesterem Bowie. Równolegle (1992-1995) był podporą Kwartetu Zbyszka Namysłowskiego ("Secretly&Confidentially", "Zbigniew Namysłowski Quartet&Zakopane Highlanders Band") oraz grupy Eryka Kulma Qunitessence (1993-95).

Od połowy lat 90 prowadzi własne zespoły i nagrywa płyty autorskie (m.in. "Talk To Jesus" z Sekstetem i "Facing The Wind" w duecie z amerykańskim kontrabasistą Davidem Friesenem, 1996). Pod własnym nazwiskiem zadebiutował jeszcze w roku 1994 solowym nagraniem "Chopin - Impresje", włączając się tym samym w chopinowski nurt polskiego jazzu. Pięć lat później we Francji ukazał się jego album "Impressions On Chopin". Kolejny solowy krążek to zapis koncertów filharmonicznych (m.in. właśnie interpretacje Chopina), jakie miały miejsce w Kijowie i Lwowie, wydany nakładem krakowskiej oficyny Gowi pt. "Solo In Ukraine 2000-2001". Jeszcze w tym samym roku ukazał się album "Pub700", zawierający muzykę z Trans-opery "Sen Nocy Letniej"

Leszek Możdżer nagrywał płyty z prawie wszystkimi naszymi najwybitniejszymi muzykami jazzowymi: Tomaszem Stańką ("Pożegnanie z Marią"), Januszem Muniakiem ("One And Four"), Michałem Urbaniakiem ("Live In Holy City"), Piotrem Wojtasikiem ("Lonely City", "Quest" - z Billym Harperem i "Hope" - z Dave'em Liebmanem), Adamem Pierończykiem ("Live In Sofia" i "19-9-1999"), Henrykiem Miśkiewiczem ("Ja nie chcę spać"), Anną Marią Jopek (m.in. "Bosa", "Barefoot", "Upojenie", "Farat").

Od lat współpracuje z kompozytorami muzyki filmowej - Zbigniewem Preisnerem (m.in. "Requiem dla mojego przyjaciela", "10 łatwych utworów na fortepian") i mieszkającym w Los Angeles Janem Kaczmarkiem (nagrania dla wytwórni 20th Century Fox oraz Mira Max) - włącznie z nagraniem nagrodzonej Oscarem muzyki do "Finding Neverland". Napisał muzykę do filmu dokumentalnego w reżyserii Sylwestra Latkowskiego "PUB 700", którego sam jest bohaterem, a także do filmu "Nienasycenie" wg Witkacego w reżyserii Wiktora Grodeckiego.

Na uwagę zasługują jego realizacje teatralne: "Hair - Love, rock musical" (Teatr Muzyczny w Gdyni), "Tango z Lady M." (Polski Teatr Tańca w Poznaniu), "Psychosis 4.48" - Sary Kane, w reżyserii Grzegorza Jarzyny (sztuka wystawiana w Dusseldorfie) i "Rewizor" Gogola (Teatr Dramatyczny w Warszawie). Jest autorem muzyki do spektaklu "Mandarynki i pomarańcze" do wierszy Tuwima (Operetka Wrocławska), trans-opery "Sen nocy letniej" wg Szekspira, wystawianej w Teatrze Muzycznym w Gdyni oraz musicalu "Scat" (Teatr Capitol we Wrocławiu) w reż. Wojtka Kościelniaka.

Interesująca jest również jego autonomiczna twórczość pozajazzowa - napisał "Psalmy Dawidowe" na chór i kwartet jazzowy, występował z wiolonczelistą Adamem Klockiem (wykonując wspólnie z nim zarówno sonaty Bacha, jak i tematy jazzowe), a także z Orkiestrą Aukso Marka Mosia ("Siedem miniatur na fortepian improwizowany i smyczki"). Jest uczestnikiem specjalnego projektu Ola Walickiego Metalla Pretiosa. Na zaproszenie Pata Metheny gra co roku z międzynarodową orkiestrą Jazz Baltica na festiwalu w Salzau (Niemcy). We wrześniu 2004 Leszek Możdżer wystąpił z Adamem Makowiczem na koncertach w Carnegie Hall w Nowym Jorku. Wydarzenie to nazwane zostało kulminacyjnym momentem polskiej pianistyki jazzowej. Leszek Możdżer występował w prawie wszystkich krajach europejskich, a także w USA, Kanadzie, Brazylii, Urugwaju i Argentynie, Chile (dla 15 000 widzów)...

Jego koncert na dwa fortepiany z Adamem Makowiczem w Carnegie Hall ukazał się na płycie i obok wydanego w czerwcu 2004 albumu solowego PIANO uzyskał status podwójnie platynowej płyty. Rok 2004 to jeszcze album PUB700 i krążek z zapisem DVD koncertu pianisty PIANO LIVE. Posypały sie też nagrody. Najważniejsze z nich to "Paszport Polityki", "Dolnośląski Brylant Roku" i "Nagroda Kulturalna Prezydenta Miasta Gdańska". Dnia 2 października 2006 roku podczas uroczystej inauguracji roku akademickiego 2006/2007 na Akademii Ekonomicznej w Krakowie został uhonorowany Złotą Batutą.

P.S. : z uwagi na niezwykle szeroką działalność Leszka Możdżera, udział w olbrzymiej ilości projektów, poniżej podajemy tylko związki pianisty z muzyką filmową - jego autorską muzykę filmową, oraz listę filmów w których na zaproszenie kompozytora muzyki do danego filmu (nazwisko w nawiasie) wykonywał solowe partie na fortepianie. Szczegóły odnośnie własnych autorskich płyt, projektów i kompozycji artysty można zobaczyć na jego oficjalnej stronie internetowej.


FILMOGRAFIA - Muzyka Filmowa (autorskie ścieżki dźwiękowe) :

2002 - Pub 700
2003 - Nienasycenie


FILMOGRAFIA - Muzyka Filmowa (solowe partie na fortepianie) :

1992 - Skaza (Zbigniew Preisner)
1994 - Pożegnanie z Marią (Tomasz Stańko)
1994 - Quartet In 4 Movements (Zbigniew Preisner)
1997 - Sztos (Miłość & Trupy)
1997 - Słodko Gorzki (Marcin Pospieszalski)
1998 - Cudze Szczęście (Marek Kuczyński)
1999 - Trzeci Cud (Jan A.P. Kaczmarek)
2000 - Aberdeen (Zbigniew Preisner)
2000 - Zakochani (Michał Lorenc)
2000 - Stracone Dusze (Jan A.P. Kaczmarek)
2001 - Beetween Strangers (Zbigniew Preisner)
2001 - Weiser (Zbigniew Preisner)
2001 - Blokersi (Różni Wykonawcy)
2003 - Effroyables Jardins (Zbigniew Preisner)
2003 - Niewierna (Jan A.P. Kaczmarek)
2004 - Marzyciel (Jan A.P. Kaczmarek)
2005 - Tulipany (Daniel Bloom)
2007 - Wieczór (Jan A.P. Kaczmarek)
2007 - Hania (Jan A.P. Kaczmarek)
2009 - Hachiko: A Dog's Story (Jan A.P. Kaczmarek)


biografię przygotował i opracował Adam Krysiński