Gangster (Lawless)

Kup tę płytę w: iTunes za 9.99

Bardzo dobry soundtrack, ale wart polecenia głównie miłośnikom country i filmu Johna Hillcoata. Każdy, kto sięgając po niego nastawia się na klimatyczną muzykę w stylu poprzednich ścieżek dźwiękowych Nicka Cave`a i Warrena Ellisa (z Zabójstwa Jessy`ego Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda, Propozycji czy Drogi) może się zawieść. Większość utworów Gangstera stanowią bowiem bluegrassowe piosenki.

Sam reżyser powiedział, że bardzo zależało mu na autentyczności muzyki. Dlatego wspólnie z Nickiem Cavem, który napisał również scenariusz Gangstera, sięgnął do muzycznych korzeni Ameryki lat 30. Ponieważ akcja filmu rozgrywa się na wsi - co w gangsterskim kinie o prohibicji jest wyjątkowe - twórcy postanowili odtworzyć rozrywkowe piosenki, jakie śpiewano w zachodniej części Wirginii pierwszej połowy XX wieku. Trzeba przyznać, że znakomicie im się to udało.

Wszystkie utwory brzmią bardzo prawdziwie, jakby zostały nagrane przed osiemdziesięcioma laty. Duża w tym zasługa wykonawców, w tym wybitnych przedstawicieli gatunków country i bluegrass - Emmylou Harris, Ralpha Stanleya, Marka Lanegana i Williego Wilsona. Soundtrack wypełniają słynne w amerykańskiej kulturze piosenki, brawurowo wykonywane przez wspomnianych wokalistów oraz zespół instrumentalny The ^*Bootleggers, założony przez kompozytorów specjalnie na potrzeby Gangstera. Cave i Ellis skomponowali także dwie piosenki oraz krótki materiał instrumentalny, pełniący funkcję atmosferycznej muzyki ilustracyjnej (utwór End Crawl). Dwie piosenki soundtracku - White Light/White Heat i Fire in the Blood - mają podwójne, kontrastujące ze sobą wykonania.

Muzyka przede wszystkim pomogła w odtworzeniu atmosfery epoki. Większość utworów, z racji swojej formy, nie pełni jakiś szczególnych funkcji ilustracyjnych. Te bardziej żywiołowe piosenki efektownie napędzają narrację, czasem jednak w sposób dość oklepany - mam na myśli podkładanie wesołego country pod brutalne sekwencje.

Soundtrack Nicka Cave`a i Warrena Ellisa polecam miłośnikom muzyki filmowej ze względów poznawczych. Ale jego zakup radzę rozważyć dopiero po obejrzeniu filmu Hillcoata.

Tweet