Stara baśń - Kiedy słońce było bogiem

Nowy soundtrack Krzesimira Dębskiego wpadł mi w ręce przypadkowo, przy przeglądaniu półek jednego ze sklepów. A że płyta była niedroga, więc postanowiłem ją sobie sprawić. Filmu jeszcze nie widziałem, i chyba poskąpię 16 zł na bilet, mając w pamięci poprzednie polskie "superprodukcje" i pojawiające się jak grzyby po deszczy mało pochlebne recenzje w internecie. Ale przejdźmy do muzyki...

To co zaserwował nam pan Dębski, to głównie muzyka kameralna w wykonaniu Chamber Symphony Orchestra Leopolis, mocno przyozdobiona elementami folkowymi i etnicznymi. Najczęściej usłyszymy rozmaite instrumenty pasterskie i żeńskie chórki stylizowane na folk słowiański. Ale jest tu też np. tzw. śpiew gardłowy. Tym elementem rozpoczął się pierwszy utwór Chram i brzmiało to bardzo obiecująco. Dalej pojawia się prosta lecz ciekawa melodia prowadzona przez ^*smyczki z dodatkiem partii chóralnych i sopyłek - jest to temat przewodni tej partytury. Utwór nieco mroczny ale pełen lekkości z nutą smutku. Jest to jeden z lepszych utworów na tej płycie.

Temat przewodni pojawi się jeszcze w odrobinę zmienionej aranżacji w utworach: Gusła - tu dominuje nostalgia i smutek i nieco tajemniczości. Odrobinę zmieniła się też melodyka - na bardziej orientalną - przypomina muzykę egipską; Pieśń Mili - tu także nostalgia i smutek ale ze wspaniałą lekkością żeńskiego głosu i nutą nadziei.

Poza tematem przewodnim jest jeszcze druga melodia. Pojawi się ona w utworze: Temat miłosny. Choć melodycznie bardzo ciekawy, to po dłuższej chwili staje się monotonny. Dzieje się tak przez rytmiczne przerywanie utworu krótkimi chwilami ciszy. Motyw ten jest wykonywany przez folkowo brzmiący chórek żeński. Podobny pod względem aranżacji jest Pogrzeb Wisza - ten jednak jest znacznie lepszy. Bardzo dramatyczny i przejmujący. Innym, wartym zauważenia utworem jest Puszcza - choć spokojny i smutny, to tu z wyraźną nutą przygody.

Teraz "muzyka akcji". Na razie napiszę o trzech utworach: Atak kmieci, Noc Kupały i Atak Wikingów. Ten pierwszy bez wątpienia zaliczam do najlepszych na tej płycie. Bardzo dynamiczny, pogodny, można by wręcz powiedzieć wesoły. Pełen energii, bardzo łatwo wpadający w ucho - noga sama zaczyna przytupywać. Ze względu na styl, raczej uznałbym ten utwór za muzykę z jakiegoś westernu. Noc Kupały to utwór bardzo mroczny. Dominuje sekcja dęta, bębny i etniczne dodatki, a do tego dzikie, "pogańskie" pokrzykiwania chóru. Natomiast Atak Wikingów, choć już nie tak dobry jak dwa poprzednie, to również ciekawy. Tu właściwie tylko orkiestra, dynamiczna z ciekawym brzmieniem.

I na tym co opisałem powyżej kończy się dobry materiał. Pozostałe utwory są w większości utrzymane w mrocznym klimacie, ale są mało melodyjne, często monotonne, mnóstwo w nich dysharmonii i ^*dysonansów, często nierytmiczne. Ta muzyka jest bardzo "ciężkostrawna" lub wręcz nie do przełknięcia. "Najlepsze" przykłady to: Spalenie wsi, Zbrodnia i kara czy Gniew ludu.

Na zakończenie jest jeszcze piosenka (Stara Baśń) w wykonaniu ^*Beaty Kozidrak, stworzona na bazie tematu przewodniego. Choć piosenka ta nie wywołała u mnie odruchu zmiany utworu, to daleko mi było do zachwytu.

Nawet gdyby w ocenie pominąć ten kiepski materiał, to i tak nie jest najlepiej. Choć to muzyka ciekawa, to w porównaniu z jakąkolwiek zagraniczną partyturą fantasy natychmiast przegrywa (Trzynasty wojownik, Mumia, Mroczny kryształ). Myślę, że brak tu wyraźnej atmosfery fantasy i przygody. Poza tym, o wiele za mało utworów dynamicznych. W tym dobrym materiale dominuje nostalgia - trzeba przyznać, że w robieniu takiej muzyki pan Dębski jest świetny. Dlatego polecam raczej fanom Krzesimira Dębskiego oraz wielbicielom muzyki melancholijnej o słowiańskim brzmieniu. Jeśli szukacie partytury o potężnym przygodowym klimacie, to tu nie znajdziecie go zbyt wiele.

ps. Na płycie umieszczono jakiś program do odtwarzania muzyki, "dzięki czemu" nie każdy program komputerowy jest w stanie odtworzyć tę płytę - dodatkowy minus.

Tweet