Terminal (The Terminal)

Gdy powstaje nowy film Spielberga, można od razu wymienić szereg, jego sprawdzonych współpracowników: zdjęcia: Janusz Kamiński, montaż: Michael Kahn, muzyka: John Williams. Nie inaczej jest w tym przypadku. The Terminal to czarująca historia, mieszkańca pewnej wyimaginowanej krainy, w środkowo-wschodniej Europie (Krakozhia), który po przylocie do USA, dowiaduje się że w jego ojczystym kraju wybuchła wojna. Dokumenty tracą ważność, a nasz bohater - Victor, zostaje uwięziony na tytułowym terminalu, który przez 9 miesięcy jest jego całym światem. Co ciekawe, historia ta oparta jest na autentycznych wydarzeniach.

Autor muzyki, legendarny John Williams wyczarował dla nas tym razem niezwykłą muzyczną podróż. Już dawno nie słyszałem, aby w muzyce mistrza coś "zaiskrzyło" i to tylokrotnie. Przebłyski geniuszu Johna, są tutaj równie częste jak solówki klarnetu (których jest całkiem sporo). Początkowe podejście do tej partytury jest niejasne. Co za muzykę można skomponować do filmu, opowiadającego o mieszkańcu byłego bloku komunistycznego, uwięzionego na lotnisku? Pewnie nie tylko ja obawiałem się powtórki z Catch Me if You Can, w którym kompozytor, próbował trochę improwizować jazzowo (co mu wyszło tak średnio) i wykorzystał saksofon, jako instrument prowadzący (nie wiem jak wy, ale do mnie takie aranżacje nie przemawiają) - ^*score okazał się lekkim niewypałem. Bałem się także tego, że The Terminal, będzie kopią Sabriny (1995r), która jest mocno przeciętną kompozycją, zawadzającą kilkakrotnie o kicz.

Nawiązań do wspomnianych soundtracków jest kilka, jednak są one tak sprytnie zakamuflowane że tylko stały słuchacz Williamsa je wyłapie. Z Catch me.... Kojarzą mi się głównie szybkie fragmenty typu "scherzo" (Victor and his Friends, Looking for Work). Nie są one tak oczywiste i prostolinijne jak to było w przypadku tamtego projektu. Williams we wspaniały sposób buduje rytm, dyskretnie i subtelnie żonglując tematami. Tak dobrych "pospiesznych" aranżacji nie słyszałem już dawno! Z Sabriną kojarzą się w kilku momentach rozwiązania aranżacyjne, oraz użycie akordeonu.

Prawdziwą rewelacją opisywanego albumu są tematy główne - tak cudowne i błyskotliwe że aż trudno od nich się oderwać. Theme Victora, to znakomita, oparta na klarnecie, akordeonie (czasem cymbałach) melodia, wykorzystująca stereotyp "melodii pochodzenia rosyjskiego". Jest to ciekawy, skoczny i niebanalny pomysł, który często pojawia się na albumie. Drugi temat jest absolutnym, cudownym highlightem. Reprezentuje on Amelię, w której zakochuje się Victor. Te kilka nut które napisał Williams, to urzekająca kwintesencja płyty. Motyw jest bardzo prosty, ale tu tkwi jego genialność! Najczęściej jest wykonywany na fortepianie, przy akompaniamencie kontrabasu (fenomenalna jazzowa wersja w Jazz Autographs). Na początku delikatny, zwiewny, subtelny, potem dołączają się ^*smyczki, tworząc wręcz bajkowy i romantyczny nastrój. Łzy cisną mi się do oczu, przy każdym przesłuchaniu - coś przepięknego i genialnego! Trzeci, główny temat to tango, z prowadzącym akordeonem. Tutaj przychodzi pewne rozczarowanie. Po pierwszych 5 sekundach słuchania, natychmiast nasuwają się skojarzenia z tematem głównym Zimmera z As Good As it Gets, spowodowane głównie przez aranżacje smyczków, które powtarzają melodie w tle. Ten lekki plagiacik, pojawia się w zasadzie tylko na krańcach utworu (temat zawiera inne, równie piękne aranżacje) jednak mimo wszystko uczucie pewnego niesmaku pozostaje.

Nie wymieniłem tutaj wszystkich zawartych na albumie wątków, jednak zapewniam że nie jest on monotematyczny, i potrafi co najmniej kilkakrotnie zaskoczyć słuchacza. The Terminal ma zadatki na prawdziwego klasyka, jednak minus, jakim jest to malutkie "zapożyczenie" Zimmerowskiego motywu, nie pozwala mi wystawić maksymalnej oceny. Mimo to, album ten autentycznie wzrusza i zachwyca. To cudowny, lekki, spontaniczny score, wart poświęcenia każdej wolnej chwili. Najlepsza płyta Williamsa od dobrych kilku lat, posiadająca to nieuchwytne "COŚ". Z całego serca polecam!! ^*scherz

Tweet

Zobacz także:

Złap mnie jesli potrafisz (Catch me if you can)