Za wszelką cenę (Million Dollar Baby)

Najnowszy film Clinta Eastwooda "Za wszelką cenę" opowiada historię pewnej upartej bokserki (Hilary Swank), którą mimo uprzedzeń zaczyna ćwiczyć podstarzały trener (reżyser, jak zwykle w swoich filmach, w głównej roli obsadził siebie). Kiedy ambitna dziewczyna dochodzi ciężką pracą do upragnionych sukcesów, zostaje w jednej z walk ciężko ranna. O ile do tego momentu opowieść może się wydać schematyczna, to w dalszej części przeradza się w niezwykle emocjonalne, piękne i dojrzałe kino. Reżyser, konstruując po mistrzowsku fabułę, wpływa na uczucia widza, pozwalając mu jednocześnie zająć własne stanowisko wobec poruszonego problemu. Film zmusza do refleksji i jeszcze długo po obejrzeniu zaprząta naszą uwagę. Jest w nim bowiem tak sugestywnie ukazana sprawa eutanazji, że trudno pozostać na nią obojętnym. Przyczyniło się do tego również fenomenalne aktorstwo. Duet Eastwood - Freeman jest popisowy. "Za wszelką cenę" otrzymało w pełni zasłużone najważniejsze Oscary, w tym za najlepszy film, reżyserię i bardzo przekonującą kreację aktorską Hilary Swank.

Clint Eastwood jest nie tylko wybitnym reżyserem i aktorem, ale również kompozytorem muzyki. Wprawdzie do swoich wcześniejszych filmów pisał najczęściej piosenki, a stworzenie całej ilustracji muzycznej powierzał innym artystom, ale już w przypadku "Million Dollar Baby" wszystkie dźwięki są jego autorstwa. Choć tu akurat muzyki jest niewiele i pełni raczej funkcję dyskretnego tła. Jednak bez tego tła film wiele by stracił. Szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie do niego innej oprawy muzycznej. Niestety ma ona również wady, zmuszające do wystawienia niewysokiej oceny.

Soundtrack utrzymany jest w bardzo spokojnym, łagodnym nastroju i oparty na jednym, krótkim temacie. Ów temat, bardzo klasycznie rozpisany, kompozytor zaaranżował na fortepian oraz instrumenty smyczkowe, czasem melodię "przejmuje" gitara akustyczna. ^*Faktura jest tu bardzo skromna, partia fortepianu to tylko jeden głos, bez żadnych akordów, nawet dwudźwięków, ^*smyczki natomiast stanowią prostą podstawę harmoniczną. Mimo to słucha się tego bardzo przyjemnie. Resztę płyty wypełniają krótkie wstawki gitary solo, dwie dosyć archaiczne piosenki rock&rollowo - bluesowe skomponowane przez Kyle`a Eastwooda i Michaela Stevensa ("Boxing Baby" oraz "Blue Diner") a także dwa czysto ilustracyjne utwory dramatyczne ("Blue Bear", "Frankie Horrified"), mające pełen niepokoju charakter, ale zaaranżowany tak samo jak inne pozycje.

Całość prezentowałaby się całkiem dobrze, gdyby nie to, że omawiany na początku motyw w kółko się powtarza, przez co wielu słuchaczy może nużyć. Bo o ile w filmie, w którym procent muzyki jest niewielki, powtórek się nie dostrzega, to słuchając płyty, można odnieść wrażenie, że większość utworów zostało na niej zamieszczonych tylko po to, żeby zapchać nimi czas. Jednak z drugiej strony uważam, że soundtrack skierowany jest wyłącznie do ludzi, którzy "Za wszelką cenę" obejrzeli. Sama muzyczna ilustracja może im przypomnieć najlepsze sceny z filmu, zmusić do ponownych refleksji, wreszcie przywołać te emocje, które przeżywali w kinie. Właśnie dlatego trudno mi ją było drobiazgowo analizować, gdyż i ja ciągle zapominałem o wszystkich oczywistych wadach kompozycji i przeżywałem na nowo sceny z filmu Eastwooda. Zdaję sobie jednak sprawę, że dla słuchacza nie zaznajomionego z filmem sama muzyka będzie mało atrakcyjna, stąd stosunkowo niska ocena.

Tweet