Great Debaters, The

Po obejrzeniu filmu The Great Debaters stwierdziłem, że Denzel Washington jest nie tylko wybitnym aktorem, ale i sprawnym reżyserem. Stworzył on bowiem poruszający dramat według najlepszych amerykańskich wzorców. To oparta na faktach historia Melvina B. Tolsona (w tej roli sam Washington), poety i profesora na Wiley Collage w Teksasie, założyciela pierwszego szkolnego kółka dyskusyjnego. W 1935 roku przygotował on utalentowanych czarnoskórych uczniów do mistrzostw kraju, na których zmierzyli się ze studentami Harvardu, a w trakcie prac - z nietolerancją (był to okres segregacji rasowej). The Great Debaters jest dziełem przewidywalnym, z szablonową narracją, ale mimo to potrafiącym mocno wzruszyć. Poza tym oglądanie z zapałem przygotowywanych debat pod okiem zaangażowanego nauczyciela sprawia dużą przyjemność. Tym bardziej, że przy okazji podziwia się mistrzostwo aktorskie Denzela Washingtona i Foresta Withakera.

Muzykę do The Great Debaters napisali James Newton Howard i Peter Golub - mało znany amerykański kompozytor, dotychczas pracujący przy niezbyt znaczących produkcjach. Stworzyli oni niczym się nie wyróżniającą, raczej banalną ilustrację, która jednak dobrze spełniła swoją funkcję w filmie. Tam gdzie trzeba wzmogła napięcie, nieznacznie zdynamizowała i upłynniła akcję a także pomogła wycisnąć łzy w bardziej emocjonalnych scenach. Muzyka artystów bazuje jednak na oklepanych rozwiązaniach, z którymi możemy się spotkać oglądając pierwszy lepszy serial z USA. Usłyszymy w niej charakterystyczne, ?neutralne? motywy ^*waltorni przy ujęciach budynków łączących poszczególne sceny, typową hollywoodzką narrację, sztampową orkiestrację oraz niczym się nie wyróżniającą melodykę i harmonikę.

Kompozycja Howarda i Goluba jest banalna, ale nie irytuje. Najwyżej nie zwróci uwagi widza, na płycie natomiast słucha się jej całkiem przyjemnie. Ciepłe, zróżnicowane i niewymagające utwory orkiestrowe ze szczyptą country mogą mile zrelaksować.

Tweet