Super 8

Kup tę płytę w: iTunes za 9.99

Super 8 J. J. Abramsa określa się często mianem hołdu złożonego klasyce kina przygodowego i science-fiction z lat 70. i 80. Rzeczywiście, reżyserowi udało się odtworzyć atmosferę takich filmów, jak E. T. czy Powrót do przyszłości, głównie dzięki urokliwej fabule, specyficznym zdjęciom i scenografii. Podczas seansu nieźle się bawiłem, przypominając sobie filmowe emocje z mojego dzieciństwa. Na pewno przyczyniła się do tego również muzyka Michaela Giacchino, chociaż moim zdaniem zabrakło jej magii, za którą kochamy wiele przygodowych kompozycji sprzed dwóch, trzech dekad.

Giacchino w Super 8 mocno nawiązał do twórczości Johna Williamsa. Według mnie z dużą przesadą, bo pozbawił muzyki własnego charakteru. Oczywiście film Abramsa wymagał oldschoolowej narracji muzycznej i sprawdzonych rozwiązań kompozytorskich, ale potrzebował też muzycznego ducha. Pewnie trudno go było wykrzesać, będąc skupionym wyłącznie na naśladowaniu stylu innego artysty i odpowiednim ilustrowaniu obrazu. Na pewno Giacchino pomógł rozwinąć narrację Super 8 i podniósł dramaturgię wielu jego scen. Pod tym względem jego dzieło jest bez zarzutu. Jednak nie spodziewam się, żeby tylko z tego powodu zostało ono zapamiętane albo dawało jakąś większą przyjemność w oderwaniu od obrazu, słuchane na płycie.

Nie należę do słuchaczy, którzy przywiązują wagę do wyrazistych tematów w soundtrackach. Uważam bowiem, że wiele innych elementów muzycznych na czele z harmoniką i barwą brzmienia może w filmie odegrać znacznie większą rolę niż chwytliwe melodie. Ale Super 8, ze względu na swój charakter, aż się prosił o zapadający w pamięć, magiczny temat przewodni. Temat Michaela Giacchino jest, owszem, wyrazisty, ale zamiast wzruszać naiwną prostotą, irytuje banalnością. Wznosząca melodia bardzo przypomina jeden z lirycznych utworów Zagubionych, który z pewnością nie należy do najbardziej gustownych dzieł artysty. Może warto było mimo wszystko zaryzykować coś oryginalniejszego?

Oddajmy jednak kompozytorowi sprawiedliwość. W Super 8 z łatwością odnaleźć można kilka bardzo przyjemnych utworów, nawet tych lirycznych. Przykładem Acting Chops z ciepłymi motywami pięknie zestawionych instrumentów dętych drewnianych albo We`ll Fix It In Post-Haste, charakteryzujący się bezpretensjonalną, urokliwie zinstrumentalizowaną melodią. Efektowna i zabawna jest też pastiszowa ilustracja filmu, nakręconego przez głównych bohaterów Super 8 - pojawia się on na napisach końcowych.

Sięgnięcie po soundtrack radzę rozważyć po obejrzeniu filmu. Sami zdecydujecie, czy muzyka Michaela Giacchino zasługuje na swoje drugie życie poza obrazem. Ja osobiście wolę wrócić do wczesnych kompozycji Johna Williamsa, w których wciąż odnajduję wielką magię kina.

Tweet