Bram Stoker`s Dracula

Bram Stoker`s Dracula Francisa Forda Coppoli to niewątpliwie jeden z najlepszych filmów o słynnym wampirze z Transylwanii. Adaptacji powieści Brama Stokera było już mnóstwo. W większości były to jednak filmy słabe, z banalnym, żeby nie powiedzieć prymitywnym, scenariuszem. Do historii kina przeszły najwybitniejsze: Nosferatu - Symfonia grozy Friedricha Wilhelma Murnaua ( 1922 r. ), Nosferatu Wampir Wernera Herzoga ( 1979 r. ) czy właśnie dzieło Coppoli z 1992 r. Nie jest to typowy horror, a raczej mroczna opowieść o księciu zamienionym w demona, o jego problemach i miłości. Opowieść pełna niesamowitego klimatu, do stworzenia którego przyczynił się kompozytor muzyki - Wojciech Kilar.

Coppola trafił w dziesiątkę, wybierając Polaka. Nie wiem czy którykolwiek z obecnych kompozytorów napisałby równie dobrą partyturę, tak klimatyczną i ekspresyjną. Ale od początku. Album otwiera utwór Dracula - The Beginning, zaczynający się od groźnie brzmiącej melodii granej przez kontrabasy i wiolonczele ( pod koniec dochodzą również skrzypce), podpartej motorycznym basem fortepianu i kontrabasów. Frazy stopniowo się rozwijają i prowadzą do ostrej kulminacji instrumentów dętych blaszanych. Narastające akordy fortepianu zmierzają do "szeptów" chóru, z których wyłania się mrożący krew w żyłach kobiecy wokal. Do tego dochodzi werbel i orkiestra w pełnym składzie wykonuje jeszcze jedną monumentalną kulminację. Kulminacja niczego nie kończy, muzyka ta jest bowiem niesamowicie ewolucyjna, jedno wypływa z drugiego.

Dopiero ostatni utwór, Ascension, pozwala słuchaczowi odetchnąć. Większość tematów z Draculi ma mroczny, pełen niepokoju charakter. Ale mamy również temat pogodny, wręcz słodki, w Lucy`s Party , przywodzący na myśl motyw z Omena Jerry`ego Goldsmitha ( występuje on m.in. w utworze The New Ambassador ). Jednak w przeciwieństwie do niego kończy się na lekko ^*dysonujących interwałach, przywracających niepokojący nastrój.

Warto również wspomnieć o niezwykle ekspresyjnym temacie rozpoczynającym utwór The Brides. Ta piękna melodia wykonywana jest często przez różne orkiestry na wielu koncertach. Zetknąłem się również z jej nowymi aranżacjami, np. na kwartet smyczkowy. Reszty pozycji na płycie nie trzeba opisywać. Należy posłuchać wszystkich od początku do końca, żeby w pełni docenić ich wysoki poziom artystyczny. No, może poza popową piosenką kończącą album, która kompletnie nie pasuje do całości. Wszędzie musi być jakiś komercyjny ^*akcent. :/

Reasumując: Wojciech Kilar stworzył dzieło wybitne, jedno z najlepszych w jego karierze, które przyczyniło się znacząco do sukcesu filmu.

Tweet