Życie Pi (Life of Pi)

Kup tę płytę w: iTunes za 9.99

Filmy tak olśniewające wizualnie, jak Życie Pi zawsze stwarzają pokusę skomponowania bogatych ilustracji muzycznych, stanowiących dźwiękowy ekwiwalent obrazu. Jednak ilustrowanie epickich, malowniczych dzieł wielowarstwowymi utworami o rozbudowanej fakturze niesie ze sobą ryzyko przerostu formy nad treścią. Zdawał sobie z tego sprawę Mychael Danna, kompozytor muzyki do Życia Pi. Jego utwory wzmocniły niezwykłe wrażenia, wywołane przez zjawiskowe zdjęcia Claudio Mirandy, nigdy zanadto się nie wybijając. Danna nie starał się na szczęście domalować dźwiękami czegoś nowego, tylko wyostrzył to, co już widzimy na ekranie. Podkreślił też wymowę obrazów.

Życie Pi jest filmem religijnym, niosącym wyraźne przesłanie ekumeniczne. Wprawdzie jego przekaz ma charakter nieco katechetyczny, ale wynika on z baśniowej konwencji opowieści. Danna stworzył ścieżkę dźwiękową utkaną z elementów muzyki religijnej różnych kultur - zwłaszcza hinduskiej, islamskiej i chrześcijańskiej - bowiem główny bohater, tytułowy Pi, już od dzieciństwa łączył wyznania w poszukiwaniach swej drogi do Boga. Boga przyjdzie mu odnajdywać w kontaktach z naturą, najpierw wśród zwierząt, zamieszkałych w zoo jego ojca, a potem na morzu, po którym dryfuje w towarzystwie tygrysa bengalskiego jako jedyny ocalały z katastrofy statku. Przyroda w obiektywie Mirandy zniewala i zarazem budzi trwogę. Muzyka natomiast wydobywa jej boskie znaczenie. Dlatego właśnie Danna nie zilustrował wszystkich zjawisk w sposób dosłowny, lecz dodał im głębi.

W Życiu Pi duchowym odkryciom głównego bohatera towarzyszy bardzo charakterystyczny tajemniczy motyw, który w zależności od sceny został różnie zinstrumentowany. Na przykład kiedy Pi modli się do Kriszny, słyszymy go w wersji na bansuri - indyjski flet poprzeczny (utwór Meeting Krishna). Z kolei w scenie poznania Chrystusa motyw otaczają ?niebiańskie? współbrzmienia chóru (Christ in the Mountains). W Życiu Pi również muzyka ma wymiar ekumeniczny. Danna z sukcesem łączy elementy europejskiej muzyki sakralnej (chóry, charakterystyczne współbrzmienia) z elementami muzyki hinduskiej i arabskiej (skale, tradycyjne instrumentarium). Artysta tak zbalansował poszczególne składniki kompozycji, że ani na chwile nie czujemy się przytłoczeni brzmieniem albo skonfundowani rozmaitością stylów. Omawianą kompozycję charakteryzuje niezwykła dbałość o detal oraz urozmaicone i cudownie przestrzenne brzmienie.

Dzięki temu nie przeszkadza mała oryginalność większości utworów. Słuchając płyty i oglądając film, można odnieść wrażenie, że Danna zaczerpnął niektóre rozwiązania ilustracyjne wymyślone przez innych wybitnych kompozytorów muzyki filmowej. W Życiu Pi odnajdziemy wpływy Thomasa Newmana (Pi and Richard Parker ze smukłymi motywami fortepianu, w typowy dla tego kompozytora sposób rozładowywanymi kojącym współbrzmieniem i oniryczną figurą fletu), Danny`ego Elfmana (sekwencyjność, <sup>*</sup>harmonika i instrumentacja Flying Fish) czy nawet Harry`ego Gregsona Williamsa (baśniowa melodyka rodem z Opowieści z Narnii w Orphans). Mimo to kompozycję Danny traktuję jako znaczące osiągnięcie w muzyce filmowej, ze względu na jej dogłębnie przemyślany koncept.

Na koniec pozwolę sobie na muzyczne skojarzenie. Życie Pi przywodzi mi na myśl ostatni album giganta jazzu Herbiego Hancocka The Imagine Project. Podobnie jak Danna, Hancock połączył w nim muzyków różnych kultur, by razem z nim stworzyli utwory niosące przesłanie pokoju i tolerancji na świecie. Ścieżkę dźwiękową z Życia Pi można traktować jako kontynuację tej myśli. Gorąco polecam oba dzieła. ^*skale

Tweet