Park Gorkiego (Gorky Park)

James Horner już od wielu lat zaskakuje nas swoimi zmysłowymi partyturami. Ten wspaniały kompozytor zasłynął w roku 1986, kiedy to zaproponowano mu stworzenie oprawy muzycznej do filmu Aliens. Wtedy otrzymał swoją pierwszą nominacje do Oskara i zaczął wspinać się na szczyt sławy. Przed tym okresem Horner także tworzył wybitne dzieła ale dużo z nich nie zyskała sobie większego rozgłosu. Wiele takich soundtracków nie można już dziś kupić w Polsce a jeśli nawet jest szansa sprowadzenia ich z zagranicy to trzeba liczyć się z dość wysokimi kosztami przesyłki. W taki właśnie sposób udało mi się ostatnio zdobyć płytę z muzyką do filmu Gorky Park.

Soundtrack ten wydano w roku 1983, czyli w okresie, kiedy Horner dopiero zaczynał pracować na swój sukces. Kompozytor był wtedy jeszcze bardzo młody a jego muzykę cechowała zmienność stylów. Nie zmienia to jednak faktu, iż Gorky Park to jedno z najbardziej osobliwych dzieł, jakich Panu Jamesowi udało się kiedykolwiek stworzyć.

Na płycie znajduje się jedenaście naprawdę wspaniałych utworów z których większość niesie ze sobą potężny ładunek emocji. Kompozytor zdecydowanie postawił tu na akcje. Muzyka jest bardzo dynamiczna, pełno w niej chaosu i "przemyślanego" bałaganu. Horner wspaniale buduje nastrój grozy. Napięcie wzrasta z każdą nutą, począwszy od Maint Title, kończąc na Releasing the Sables/End Titles. Mroczny klimat soundtracku podkreśla bardzo donośnie brzmiący (powiedziałbym, że miejscami nawet przedarty) puzon oraz rockowa perkusja, której wcześniej u Jamesa nie słyszałem. Dzięki niej muzyka wydaje się być bardziej agresywna, czasem do tego stopnia, że właściwie trudno odróżnić ją od "metalowej sieczki". Różnica polega tylko na tym, że w Gorky Park jest to bardzo dokładnie przemyślana partytura, mimo iż na po pierwszym przesłuchaniu nie uda się nam wyłuskać tej właściwej melodii.

Horner nigdy nie bał się ^*dysonansów. W niektórych utworach są one dość częste i wyraziste. W Irina`s Chase na przykład kompozytor serwuje nam partytury "z piekła rodem". Ten pełen chaosu utwór robi naprawdę duże wrażenie choć jego początek wydaje się nie zapowiadać większych fajerwerków. Kompozytor powoli rozkreca orkiestrę aż do połowy drugiej minuty i tam znowu zwalnia aby za chwilę zbombardować nas ostrym wejściem puzonu. Podobnie dzieje się w Following Kirwill, gdzie łagodne wejście skrzypiec nie sygnalizuje niczego mocniejszego.

Gorky Park to nie tylko wspaniała muzyka akcji. Znajduje się tu również przepiękny motyw Iriny, który słyszymy w 3 i 10 utworze. Na bazie tej partytury Horner zbuduje później podobną, pracując nad oprawą muzyczną do bajki An American Tail. Mamy również smętne Arkady And Irina oraz mroczne Faceless Bodies. Jednak na szczególną uwagę zasługuje jeszcze The Sable Shed. Ten kawałek może pozostawić trwały ślad w psychice słuchacza mimo, iż ogólnie nie wyróżnia się niczym szczególnym. Utwór ten ma bardzo specyficzną atmosferę podobną do alienowego Sub-Level 3. Cały czas wyczuwa się nastrój grozy, który sukcesywnie narasta. Nie ma tu żadnych momentów, które nagle mogły by nas zaskoczyć, ale i tak czujemy niepokój. To tak jakby Horner chciał dać nam do zrozumienia że to MY jesteśmy ofiarami mordercy, który stoi za nami z nożem w ręku. Takie odnosi się wrażenie po 6 minutach The Sable Shed.

Wydaje mi się, że Gorky Park to udane przedsięwzięcia choć słyszałem wiele niepochlebnych opini na temat tego soundtracku. I tu jak zwykle wszystko sprowadza się do kwestii gustu. Osobiście bardzo polubiłem tę płytę i właściwie nie widzę w niej wielu wad...no, może poza czasem trwania (niespełna 40 minut) ale jakość utworów w dużym stopniu rekompensuje ten mankament.

Tweet