Egzekutor (Eraser)

Eraser Charlesa Russella to typowy thriller akcji z Arnoldem Schwarzeneggerem w roli głównej, do którego typową muzykę akcji skomponował specjalista od tego rodzaju brzmienia - Alan Silvestri. Ten soundtrack od razu był porównywany z powstałym rok wcześniej Judge Dredd tego samego kompozytora i w konfrontacji tej Eraser został jednak pokonany. A więc jaka jest muzyka do Eraser?

Na pewno nie powiemy, że najmocniejszą częścią partytury jest temat przewodni, bo tym razem jest raczej przeciętny. Eraser Original Main Title to 2,5-minuty muzyki "cieni", gdzie niewiele się dzieje. Po prostu z głośników słyszymy sennie ciągnące ^*smyczki i basy oraz trochę syntezatorów, nad którymi fagot prezentuje krótki fragment tematu przewodniego. Co ciekawe na soundtracku motyw ten jest autorstwa kompozytora, podczas gdy na filmie temat ten został odrzucony i zastąpiony innym, innego kompozytora, lecz brzmi równie słabiutko. Tym tajemniczym osobnikiem był niejaki Walter Werzowa. Ta muzyka jest bardzo "suspense" i w ogóle się nie sprawdza przy napisach początkowych.

Na szczęście później jest już trochę lepiej. Kolejną porcję brzmień dramatycznych mamy w ponad 6-minutowym She`s In. Stanowią one tylko preludium do bardzo efektownej części ^*"action score", gdzie mamy typowe dla Silvestri werble, kotły, basy, a ponad nimi temat wiodący na sekcję smyczkową i dętą. Naprawdę świetny kawałek.

Nowością w partyturze jest obecność gitary elektrycznej w wykonaniu samego Trevora Rabina! Jej obecności możemy doświadczyć w spokojniejszej 2-minutowej aranżacji tematu wiodącego Kruger`s Story, w ponad 3-minutowym When I Have Proof bardzo podobnym do poprzednika (tutaj mamy nawet dramatyczne wstawki a la Judge Dredd), czy w finalnej, prawie 2-minutowej suicie The Eraser.

Dominującą częścią soundtracku jest muzyka akcji, która tutaj stanowi jakby połączenie stylów i orkiestracji dwóch kompozytorów - Alana Silvestri i Jerry`ego Goldsmitha. Te klimaty są oczywiście najlepsze. Typowymi przykładami utworów "action score" są, obok She`s In, początek Cabin Raid (typowy "Alan Silvestri marsz" z prowadzącą gitarą elektryczną), Kruger Escapes (wybuchowy utwór z pełną orkiestrą, chyba najbardziej dynamiczny ze wszystkich), You Luggage (z charakterystyczną instrumentacją scen pojedynków w postaci dynamicznych bębenków - stylem przypomina to mroczne klimaty Predator 2 i Judge Dredd), Cyrez Break In (świetny marsz "action score" podobny do She`s In) i Dock Fight (nawiązujący do Kruger Escapes). Oczywiście główny temat przewodni przewija się praktycznie w każdym utworze, zarówno w aranżacjach dramatycznych i spokojnych, jak też w formie bardziej triumfalnej i wyniosłej.

Na albumie muzykę akcji uzupełniały klimaty dramatyczne, "suspense". Brzmią tutaj całkiem nieźle, choć z obrazem na pewno dużo lepiej - Cabin Raid (mocno ilustracyjny"), czy Union Trouble (gdzie przewijają się dwa elementy "ożywiające": najpierw w połowie marsz z tematem głównym, a pod koniec temat akcji a la Kruger Escapes.

Końcówka jest naprawdę świetna. Najpierw spokojna prezentacja tematu wiodącego na sekcję smyczkową, gdzie pojawi się także gitara i instrumenty dęte w prawie 2-minutowym Reunion (doskonały odpoczynek po agresywnym Dock Fight). Natomiast prawie 2-minutowa suita The Eraser to jeden z najlepszych utworów na soundtracku. Najpierw solówka na gitarze elektrycznej, a następnie wchodzi typowy dla Silvestri marsz na werble, basy i smyczki, na które nakłada się temat główny na sekcję dętą pulsujący aż do dynamicznego zakończenia. Osobiście już dawno nie słyszałem tak doskonałego finału.

Ten soundtrack oferuje nam typowe dla Alana Silvestri brzmienie kina akcji, naprawdę dobre i godne uwagi, choć nie tak rewelacyjne i klasyczne jak np. Judge Dredd. Szkoda, że wartości partytury nie podnosi najwyżej poprawny temat przewodni. Jeśli jednak lubimy Alan Silvestri i lubimy muzykę akcji jego autorstwa to ten soundtrack na pewno nas nie rozczaruje, a wręcz przeciwnie - dostarczy nam klimatów, których po nim oczekiwaliśmy. Choć niektórzy krytykują Eraser za brak oryginalności, podobnie jak U.S. Marshals Jerry`ego Goldsmitha, oba soundtracki uważam jednak za mocne pozycje w rankingu "action score". 3 września 1996 roku Atlantic Classics wydał ponad 43-minutowy album z muzyką ilustracyjną - w pełni zadowalający czasowo krążek. ^*action score

Tweet