Stan zagrożenia (Clear And Present Danger)

Jedną z postaci stworzonych przez pisarza Toma Clancy`ego jest: Jack Ryan - analityk CIA, który za biurkiem siada rzadko, częściej natomiast biega z karabinem. Znakomite powieści zostały oczywiście dostrzeżone w Hollywood i doczekały się bardzo dobrych ekranizacji: Polowanie na Czerwony Październik, Czas patriotów oraz Stan zagrożenia. Do dwóch ostatnich oprawę muzyczną przygotował James Horner.

Płytę z muzyką do Clear And Present Danger otwiera znakomity temat przewodni, o wzniosłym i heroicznym klimacie, z charakterystycznymi elementami dla stylu Honera. To jest zdecydowanie największy plus tej partytury. Nawet pokusiłbym się o stwierdzenie, że jest to jeden z lepszych tematów napisanych przez tego kompozytora. Po fenomenalnym temacie przewodnim następuje utwór Operation Reciprocity - super dynamiczna kompozycja, w niewielkim stopniu wykorzystująca temat przewodni. Ten utwór również obfituje w patos i heroizm.

Chwilami równie dynamiczny, ale jednak utrzymany w zupełnie innym klimacie jest, The Ambush - niemal dziesięcio-minutowa kompozycja pełna akcji i tajemniczości. Tu Horner wykorzystał całą gamę instrumentów perkusyjnych oraz odrobinę elektroniki, oczywiście połączonych z orkiestrą. Właśnie taki styl będzie dominował w pozostałych utworach - wprowadzą one jednak o wiele więcej tajemniczego suspensu. Nie zabraknie również ostrych i dzikich brzmień fortepianu i ksylofonu, które Horner bardzo chętnie wykorzystuje w oprawach do thrillerów.

Płyta nie mogła się oczywiście obejść bez, jakże "sławnych", samoplagiatów Hornera. W Operation Reciprocity pojawia się temat z Commando - choć w odrobinę zmienionej aranżacji. Natomiast w utworach Looking For Clues oraz Greer`s Funeral / Betrayal Horner wykorzystał, nie poraz pierwszy, przepiękny, melancholijny motyw z klasycznego utworu: Gayane Ballet Arama Khaczaturiana. Wcześniej obszernie wykorzystał go w partyturze do Aliens oraz w Czasie Patriotów. W tym drugim przypadku można przymknąć oko, bo Stan Zagrożenia jest kontynuacją Czasu Patriotów - ale co za dużo to niezdrowo. Poza tym da się odnaleźć pomniejsze pastisze typowe dla Hornera.

Ogólnie rzecz biorąc, Clear and Present Danger to album ciekawy. Samoplagiaty, o których wspomniałem, nie są aż tak bardzo słyszalne i drażniące, jak to często bywa. Jest tu za to sporo Hornerowskiego stylu, który bardzo dobrze pasuje do tego filmu. Partytura jest znacznie lepsza niż w przypadku Patriot Games. Jej najmocniejszą stroną jest wspaniany temat przewodni i ^*dynamika. Gdyby pominąć te "zapożyczenia", to mógłbym nawet dać o pół gwiazdki więcej. Zdecydowanie polecam wszystkim - nie tylko fanom Hornera.

Tweet